Rwanda   

Rwanda

Rwanda staat bekend als het land van de duizend heuvels. Het land ligt tussen Kongo, Oeganda, Burundi en Tanzania. Het is een prachtig groen land dat ongeveer even groot is als Nederland.

In 1994 is het land getroffen door een burgeroorlog. In 3 maanden tijd zijn ongeveer 900.000 mensen door bruut geweld om het leven gekomen. Rwanda is momenteel bezig zich te ontwikkelen tot een land vol van kansen en mogelijkheden. De Stichting Karibu wil daar graag een steentje aan bijdragen.

Enige feiten en cijfers
Rwanda heeft ongeveer 12,7 miljoen inwoners. Bij vrouwen is 63% analfabeet, bij mannen 75%.
Slechsts 41% van de bevolking heeft toegang tot veilig drinkwater. Gemiddelde levensverwachting is ongeveer 40 jaar. Van de kinderen onder 5 jaar kampt  27% met ondergewicht.

Gezondheidszorg is kwalitatief niet goed en slechts toegankelijk voor een beperkt aantal inwoners. Er bestaat een soort ziektekostenverzekering maar de meerderheid van de bevolking kan deze niet betalen.

Ook de tandheelkundige zorg is zeer slecht. 1 op de 3 kinderen heeft permanent kiespijn. Er is geen preventieve tandheelkundige zorg. Alleen in de hoofdstad is een (zijn) enige tandarts(en) aanwezig.  Op het platteland trekt de plaatselijke kapper tanden en kiezen.

Rwanda doet hard zijn best
Rwanda is een arm land met grote visioenen en hoge ambities. In 2020 wil het land niet meer tot de groep armste landen horen. Het wil dan een middeninkomens land zijn, in dezelfde categorie als Ghana of Botswana, die nu nog veel rijker zijn dan Rwanda. Zover is het nog niet. Op dit moment is Rwanda nog erg afhankelijk van buitenlandse hulp. De totale begroting van het land bedraagt in 2009 ruim 800 miljoen euro (vergelijkbaar met de begroting van de gemeente Apeldoorn). Daarvan komt de helft uit eigen inkomsten en de rest wordt bijgepast door het buitenland. Rwanda kan op korte termijn nog niet buiten de hulp, maar het land wil graag dat de hulp gebruikt worden om de afhankelijkheid te verminderen. Dat is precies wat Nederland ook wil. (Bron: ambassade van Nederland te Kigali).

Nederland en Rwanda: nadruk op onderwijs
Nederland is een zogenaamde stille partner in Onderwijs voor Rwanda.
De beste investering in ontwikkeling en armoedebestrijding is nog altijd onderwijs. Onderzoek heeft aangetoond dat er een rechtstreeks verband bestaat tussen het aantal jaren dat iemand onderwijs heeft genoten en het latere inkomen. Dat betekent niet dat al het geld naar Onderwijs moet. Dat zou niet evenwichtig zijn. Maar Nederland heeft wel bepaald dat minimaal vijftien procent van alle hulp naar onderwijs moet gaan. Ook in Rwanda geeft Nederland daar uitvoering aan. Vijf jaar lang krijgt het ministerie van Onderwijs van Rwanda zes miljoen euro per jaar om meer kinderen naar school te laten gaan en om hen beter onderwijs te bieden. Over de taakverdeling heeft de ambassade vergaande afspraken gemaakt met de Britse collega’s van DFID. Zij voeren de beleidsdialoog en houden de resultaten nauwlettend in de gaten. Nederland is een ‘stille partner’, die door DFID op de hoogte wordt gehouden van de gang van zaken. Zo’n afspraak is goed voor effectieve hulp. Er zijn minder dure deskundigen nodig en de overheid heeft met minder partners te maken.

Een enorm knelpunt voor ondernemers in Rwanda is het gebrek aan vakkrachten en vakkennis. Door grote investeringen in onderwijs gaan nu vrijwel alle kinderen (95%) naar school. Maar de kwaliteit van het onderwijs is laag en er zijn bijna geen lagere of middelbare vakopleidingen. En de opleidingen die er zijn sluiten slecht aan op de arbeidsmarkt. De leerlingen die ze afleveren zijn niet de vakkrachten die de private sector nodig heeft. De regering is zich terdege bewust van dit knelpunt. Sinds kort heeft investering in technisch en vakonderwijs een hoge prioriteit. De ambassade sluit daarbij aan. Via twee grote programma’s wordt gewerkt aan verbetering van de curricula van de opleidingen en vooral ook aan betere aansluiting tussen theorie en praktijk. (Bron:  ambassade van Nederland in Kigali 2010.)

Plannen voor  de komende 9 jaar
De globale doelstelling van de regering van Rwanda is het verminderen van de armoede om daardoor het welzijn van de bevolking te verbeteren. Binnen deze context heeft het onderwijs in Rwanda als doel om de onwetendheid en het analfabetisme te bestrijden en om via het onderwijssysteem een arbeidspotentieel te creëren dat nuttig is voor de socio-economische ontwikkeling van Rwanda.

De Rwandese regering heeft een 9-jaars strategisch onderwijsplan opgezet om onder andere te komen tot basisonderwijs voor iedereen.  Verder moet het aantal vroegtijdige schoolverlaters verminderd, en het lesgeven effectiever worden om het percentage zittenblijvers te reduceren. Dit strategisch plan is gebaseerd op de belofte van de regering om de armoede te verminderen en op de rol die het onderwijs moet spelen bij de verbetering van het welzijn van de bevolking. De strategie is bovendien in lijn met de verklaringen van de Verenigde Naties en de millenniumdoelstellingen, die het belang benadrukken van basisonderwijs voor iedereen.

Strategische prioriteiten voor het Ministerie van Onderwijs in Rwanda zijn:

• Gratis onderwijs
• HIV/AIDS
• Drietaligheid
• Natuurwetenschappen, technologie en ICT
• Bijzonder onderwijs